ماهنامه شبکه - 5 ماه پیش

معماری فارغ از سرور (Serverless)، یک الگوی معماری توسعه برنامه‌های کاربردی است که در آن توسعه‌دهندگان نیازی به مدیریت زیرساخت سرور ندارند. در این معماری، برنامه‌ها به‌صورت کدهای کوتاه و قابل تحویل تعریف می‌شوند که به آن‌ها تابع (Function) گفته می‌شود. این توابع به‌صورت خودکار در یک محیط اجرایی میزبانی می‌شوند و زمانی که درخواستی برای اجرای آن‌ها ارسال می‌شود، اجرا می‌شوند. مزیت اصلی معماری فارغ از سرور این است که توسعه‌دهندگان مجبور نیستند بخشی از وقت خود را صرف نظارت و مدیریت بر زیرساخت سرور کنند. زیرساخت سرور توسط ارائه‌دهنده سرویس ابری مدیریت می‌شود و توابع به‌صورت خودکار مقیاس‌پذیر می‌شوند؛ به این معنی که در صورت افزایش بار، تعداد نمونه‌های تابع افزایش می‌یابد تا فرآیند پردازش درخواست‌ها بدون مشکل انجام شود و در صورت کاهش بار، تعداد نمونه‌های تابع کاهش می‌یابد تا نحوه استفاده از منابع به‌شکل بهینه انجام شود. مزیت دیگر الگوی فارغ از سرور این است که هزینه‌های مرتبط با عملیات زیرساخت و نگه‌داری از سرور کاهش می‌یابد، زیرا مصرف‌کنندگان تنها بر مبنای مدت زمانی که تابع یا سرویس فعال بوده و از آن استفاده کرده‌اند، هزینه مربوطه را پرداخت می‌کنند. علاوه بر این، هنگامی که سرویس فعال نیست، ترافیکی را به خود اختصاص نمی‌دهد که نقش مهمی در حفظ پهنای باند و کاهش مصرف انرژی دارد. با این حال، معماری فارغ از سرور برای همه برنامه‌ها مناسب نیست و در برخی موارد نباید از آن استفاده کرد. برای برنامه‌هایی که نیاز به پایداری بالا، زمان اجرای طولانی و منظم یا کنترل دقیق بر منابع سروری دارند، ممکن است معماری فارغ از سرور مناسب نباشد. همچنین، در مورد برنامه‌هایی که مبتنی بر الگوواره اجرای دائمی (Persistent Execution) هستند، معماری فارغ از سرور پاسخ‌گو نیست.

آخرین اخبار

برچسب‌ها:   

معماری

 | 

Serverless

 | 

دنیای

 | 

محاسبات

 | 

منابع خبری